ماده 1- صنوف سیار، عبارتند از صنوفی که فعالیت صنفی آنها در وسیله کسب سیار معین با شاخص­های قابل شناسایی صادره از سوی مراجع صلاحیت­دار قانونی انجام پذیرد.

     تبصره 1- آن دسته از وسایل کسب معین که توسط عوامل تحت تبعیت اداری و اقتصادی واحدهای صنفی به کار برده می­شود، از شمول تعریف فوق خارج خواهد بود. چنانچه وسیله کسب معینی علاوه بر تبعیت از یک واحد صنفی به صورت مستقل اقدام به فعالیت صنفی می­نماید. ملزم به اخذ پروانه کسب جهت فعالیت تحت مدیریت خود است.

     تبصره 2- [1]مصادیق وسایل سیار ظرف مهلت سه ماه توسط دبیرخانه هیأت عالی نظارت و با همکاری اتاق اصناف ایران تعیین می­گردد و هرگونه حذف یا الحاق صنوف با رعایت مقررات فوق توسط دبیرخانه با نظر خواهی از اتاق اصناف ایران خواهد بود.

ماده 2- آیین­ نامه مشتمل بر 2 ماده و 2 تبصره در اجرای ماده «3» قانون نظام صنفی بوسیله دبیرخانه هیأت عالی نظارت بر همکاری اتاق اصناف ایران تهیه و در تاریخ (10/10/1398) به تأیید هیأت عالی نظارت و در تاریخ (10/10/1398) به تصویب وزیر صنعت، معدن و تجارت رسیده است.

1- به موجب بخشنامه ­های شماره 308156/60 مورخ 20/11/1398 و شماره 74695/60 مورخ 11/03/1400 مرکز اصناف و بازرگانان ایران و دبیرخانه هیأت عالی نظارت صنوف سیار عبارتند از رسته صنفی کافه رستوران و اغذیه فروشی (کافه خودرو، (رستوران سیار)سابق)

2- رسته صنفی امداد خودرو.

3- رسته­ های صنفی کمپرسی، کامیون، جرثقیل و وانت ­بار (درون شهری)، لودر، بولدوزر، گریدر، غلتک، بیل مکانیکی، لیفتراک، تاورکرین و تانکر.